به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون خراسان جنوبی، شانزدهمین نشست انجمن قصه گویی همزمان با 19 آذر ماه 1399 و هفته گرامی‌داشت معلولان با حضور مدیر کل کانون استان، محمد نویدی نیا کارشناس کودکان استثنایی و فعال حوزه قصه گویی برای کودکان با نیازهای ویژه و جمعی از کارشناسان، مربیان و اعضای این انجمن به صورت مجازی برگزار شد و به موضوع قصه گویی برای کودکان با نیازهای ویژه پرداخت.

بر همین اساس در ابتدای این نشست حمیدی مدیر کل کانون استان طی سخنانی قصه‌ها را بخشی از زندگی و ابزاری برای انعکاس دیدگاه‌های انسان در رابطه با زندگی، عوامل ناشناخته و راهی برای انتقال فرهنگ،  اعتقادات وآداب و رسوم که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود دانست.

وی گفت: قصه ها حرف‎‌های مختلفی برای ما دارند و هدفشان تنها سرگرم کردن نیست، بنابر این می طلبد که با یک نگاه تازه به مخاطبان خودش عرضه شود و این نگاه تازه در کودکان با نیازهای ویژه متفاوت است.

وی تصریح کرد: تمام این موارد می طلبد که قصه های انتخابی ما برای این کودکان با سطح درک و موقعیت کودک هماهنگ باشد و با ویژگی‌های روان شناختی او آشنا باشیم .

مدیر کل کانون استان در بیان ویژگی‌های قصه برای این گروه از کودکان و نوجوانان گفت: قصه ها باید متناسب با نیازشان باشد، موجب ترس و وحشت در آنها نشود، زبان آن ساده و قابل درک باشد و با زبانی ساده تر نسبت به مخاطبان عادی ارایه شود.

حمیدی قصه را یکی از مهمترین ابزارهای تربیتی دانست و گفت: در مراکز فراگیر کانون بچه‌های دارای نیازهای ویژه در کنار همسالان عادی خود حضور دارند و قصه می شنوند و تنها تفاوت آنها نیازهای آنان است که با افراد عادی متفاوت است.

در ادامه این نشست نویدی نیا مهیمان برنامه و از فعالین قصه گویی برای کودکان با نیازهای ویژه به ارایه مباحث خود پرداخت و با تشریح  مزایای قصه گویی گفت: به طور عام با استفاده از هنر قصه گویی می توان بسیاری از ارزش‌ها را به کودکان انتقال داد، ریشه‌های فرهنگی و آداب و رسوم را تبیین کرد، مهارت‌های زبانی، خلاقیت و خیال پردازی، و حافظه آنها را تقویت کرد و دید کودکان را در خصوص محیط پیرامونی گسترش داد.

وی افزود: کمک به یادگیری تحصیلی در دانش آموزان عادی و داری نیازهای ویژه، تقویت مهارت‌های ارتباطی و افزایش اعتماد به نفس و سخن وری، کمک به رویارویی با موقعیت‌های دشوار و ارایه راه حل از دیگر مزایای قصه گویی برای کودکان عادی و با نیازهای ویژه است.

وی در ادامه بلندی صدا و اندازه قصه از لحاظ مدت زمان را ازموارد مورد توجه در قصه گویی برای کودکان دانست و ادامه داد: در قصه گویی علاوه بر این دو موضوع باید به شرایط سنی ، هوش، وضعیت جسمی، محیط آرام ارایه قصه، مقدمه مناسب و ایجاد انگیزه و آمادگی برای گوش دادن، توانایی های بچه ها ودرگیر کردن آنها در اجرای قصه و همچنین  توصیف مناسب و استفاده از زبان بدن بخصوص برای بچه های با نیازهای ویژه توجه داشت.

وی در بخش پایانی به حوزه تخصصی خود در خصوص کودکان ناشنوا پرداخت و با تعریفی از کودک ناشنوا گفت: افراد ناشنوا دارای طیف‌های مختلف با ویژگی‌های متفاوت هستند که در قصه گویی باید به این موضوعات نگاه ویژه ای داشته باشیم.

نویدی نیا در این خصوص گفت: این کودکان در رشد زبانی خود تاخیر دارند و به تبع آن در مهارت‌های اجتماعی قوی نیستند و کمتر مسئولیت قبول می کنند، در تعاملات عاطفی مشکل دارند و درک دقیقی از رفتار قصه گو ندارند و همچنین در توانایی های شناختی نیز نسبت به همسالان عادی خود ضعیف تر هستند و علاوه بر اینکه درون گرا و بدبین هستند، گنجینه لغات کمتری دارند و لازم است  قصه گو در مهاورات خود از جملات کوتاه استفاده کند.

وی به مربیان حاضر در این نشست توصیه کردکه در قصه گویی برای کودکان نا شنوا و کم شنوا در ابتدا بر اساس نوع مشکل آنها را گروه بندی کنند، با صدای بلند قصه بگویند، مکان قصه خارج از کلاس و فضای آموزش رسمی باشد و از اشیاع متفاوت استفاده کنند.