به گزارش روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، طاهره حمیدی مدیر کل کانون استان در ابتدای این نشست مجازی طی سخنانی از قصه گویی به عنوان امری حرفه‌ ای در کانون یاد کرد و گفت: روش‌ هايي با قابلیت‌های بصری و استفاده از قابليت‌ هاي نمایشی در قصه گویی لازم است   و مربیان کانون باید با توجه بیشتر به این روش‌ ها،   براي   انتقال مفاهیم تربیتی از قصه استفاده کنند.

وی توجه بیشتر به زبان بدن در قصه گویی را لازمه هنرقصه گویی دانست و افزود: قصه گوها همیشه تلاش می‌ کنند راهی سرشار از تخیّل را از میان فن آوری‌های نوینی که زندگی امروز کودکان و نوجوانان را احاطه کرده است، باز كنند.

مدیر کل کانون استان هدف از برگزاری این نشست‌ های آموزشی را در آستانه برگزاری بیست و سومین جشنواره قصه گویی کانون، توسعه و ترویج فرهنگ قصه گویی به عنوان یک واسطه تربیتی، ارتقای کمی و کیفی فعالیت قصه گویی در مراکز کانون وایجاد زمینه لازم برای افزایش سطح دانش نظری و تبادل تجربیات مفید و موثر میان قصه گویان، مربیان، کارشناسان و اساتید حوزه قصه و قصه گویی دانست و ابراز امید‌ واری کرد این روند منجر به پیشرفت و پویایی هر چه بیشتر قصه‌ گویی در استان شود.

در ادامه این نشست که با حضور مربیان، کارشناسان و جمعی از علاقه‌ مندان به هنر قصه گویی با موضوع زبان بدن در قصه گویی برگزار شد، وحید خسروی کارشناس و مدرس قصه گویی زبان بدن را مهم‌تر از واژه‌ ها و کلمات دانست و ادامه داد: می‌توان گفت زبان بدن به صادقانه‌ ترین شکل ممکن تأثیر خود را برمخاطب می‌ گذارد.

وی افزود: شناخت زبان بدن مخاطب و طرف مقابل نیز از اهمیّت بالایی برخوردار است چرا که نگرش‌ ها را انتقال می‌ دهد و قصه‌ گو برای ارایه‌ ی بهتر قصه به مخاطب به زبان بدن نیاز دارد و از روی عکس‌ العمل مخاطب به درستی و یا نادرستی کار قصه گویی خود پی می‌برد.

این قصه‌ گوی بین المللی به تفاوت‌ های زبان بدن و زبان کلامی پرداخت و اظهار داشت: زبان بدن از بخش ناهوشیار بدن به صادقانه‌ترین شکل ممکن خود را ارایه می‌دهد در صورتی که زبان کلامی از بخش هشیار بدن می‌ آید و کلمات کاملاًٌ   گزینشی است و زمانی تاثیر گذاری قصه گویی بر مخاطب زیاد می‌شود که ارتباط کلامی و زبان بدنش با هم در یک راستا باشند.

خسروی زبان بدن را در دو نوع ذاتی و اکتسابی دانست و ادامه داد: زبان بدن ذاتی در ضمیر ناخود آگاه انسان وجود دارد و قابل تغییر نیست اما در نوع اکتسابی که بیشتر قصه گو با آن سرو کار دارد زبان بدن انتخابی است و می‌توان آن را فرا گرفت و اولین مولفه‌ ی آن اقلیم و موقعیّت جغرافیایی زندگی قصه گو است که در هر اقلیم و فرهنگی متفاوت است.

وی ادامه داد: قصه گوی موفق باید شناخت کافی از مخاطب خود داشته باشد و زبان بدن طرف مقابل را نیز به خوبی بشناسد.

بازیگر و کارگردان و فعال هنرهای نمایشی با اشاره به میزان استفاده از زبان بدن اظهار داشت: زبان بدن زمانی که از دایره‌ ی صداقت بیرون بیاید و بیشتر از حد معمول استفاده شود تأثیر گذار نخواهد بود.

در ادامه این نشست مجازی که همزمان با ۳۰ تیر ماه ۱۳۹۹ و در آستانه بیست و سومین جشنواره بین‌ المللی قصه‌ گویی برگزار شد، تمرینات عملی از قبیل فیلم گرفتن از خود و یا نگاه کردن به آینه، تمرین و تکرار قصه که نکات مثبت و منفی کار را نمایان می‌کنند به عنوان بهترین روش‌ های آماده سازی قصه معرفی شد.